به گزارش شمال نیوز، با نزدیک شدن به موسم انتخابات مجلس فعالیت شخصیت‌ها و جریان‌های سیاسی کم کم سر و شکل مشخصی به خودش گرفته و تنور انتخابات روشن می‌شود. اما اینکه این تنور در سال 1402 تا چه حد گرم شده و افکار عمومی را به وجد بیاورد شاید اصلی‌ترین چالش باشد. اگرچه سازوکار معیوب فعالیت حزبی در ایران باعث شده ارتباط جامعه با این رکن سیاست‌ورزی قطع شده و بسیاری خود را با آنها بیگانه بدانند اما برای اینکه درک بهتری نسبت به فضای انتخابات به دست آورده و در مورد نتایج آن پیش‌بینی داشته باشیم گریزی نیست جز اینکه احزاب را به‌عنوان سازوکاری کم‌طرفدار اما دارای نقش در انتخابات به رسمیت شناخته و به سراغ چهره‌های اصلی آنها برویم. به همین منظور با محمدرضا باهنر در دفتر جامعه اسلامی مهندسین به گفت‌وگو نشسته‌ایم تا ضمن مطلع شدن از اهداف و برنامه‌های انتخاباتی این حزب نظر این چهره با‌سابقه سیاسی را که سابقه هفت دوره نمایندگی مجلس را در کارنامه‌اش دارد، در مورد فضای سیاسی کشور جویا شویم. این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در ضمن انتقادی به فعالیت احزاب توضیح می‌دهد که «احزاب یا چیزی جز یک مجوز کاغذی نیستند یا صرفا در موسم انتخابات فعالیت می‌کنند یا آنقدر کوچک هستند که چندتا چندتا به هم می‌پیوندند و جبهه تشکیل می‌دهند.» جامعه اسلامی مهندسین نیز یکی از همین احزاب است که با 11 حزب دیگر جبهه پیروان خط امام و رهبری را تشکیل داده و قرار است با محوریت باهنر در انتخابات مجلس دوازدهم ایفای نقش کند. خلاصه این گفت‌وگو با فرهیختگان را در ادامه می‌خوانید.

*تصورشان این بود که مردم از حاکمیت جدا شده‌اند. مشکلات مردم زیاد است و تحریم‌ها فشار آورده و نگرانی‌ها بالاست. شاید مساله مهسا که پیش آمد، یک زایمان زودرس برای اینها پیش آمد و شاید برنامه‌شان برای چند ماه بعدتر بود که جامع و کامل بشود. این داستان که پیش آمد، حمله کردند.

*اینکه بگوییم عوام بیایند در یک پارکی مثل پارک لاله جمع شوند و اعتراض کنند، از نظر حاکمیت کار خطیری است. فرض کنید 10 هزار نفر جمع شدند و دو سه نفر هم سخنرانی کردند و بعد پنج نفر هم یک سطل‌آشغالی را آتش زدند، چه اتفاقی می‌‌افتد؟ کسی که می‌خواهد این کار را راه بیندازد، باید سلامت و امنیت آن را تامین کند و زد و خورد آن را تعهد کند که کار سختی است. حاکمیت موظف است کارهای سخت را انجام دهد اما این کار مقررات و آیین‌نامه می‌خواهد و کار ساده‌ای نیست. حاکمیت باید برای این کار ریل‌گذاری کند. من یادم هست در آن زمان رئیس قوه قضائیه و رئیس قوه مجریه و جناب رئیس‌جمهور وعده دادند که ما مساله سکوهای اعتراض را دنبال کرده و آن را راه‌اندازی می‌کنیم. الان یک‌سال گذشته؛ چه کردیم؟ ممکن است شما این را از من هم به‌عنوان یک مسئول مطالبه کنید، من هم نمی‌خواهم فرافکنی کنم اما این کاری است که حاکمیت باید در دستورکارش قرار دهد و آن را راه بیندازد.

*من نقدی جدی به تحزب در کشور دارم. ما خودمان یک حزب هستیم. الان 200 حزب از شورای کشور مجوز گرفته‌اند. از این 200 حزب حدود 150 حزب برگه‌ای گرفته‌اند که در جیب یک آقا یا در کیف یک خانم است- شاید برای روز مبادا- و فعالیتی ندارند. عده‌ای هم که فعالند، چهارسال تعطیل هستند و موقع انتخابات کارهایی انجام می‌دهند، بعد چون کوچک هستند، چندتا چندتا به هم می‌پیوندند و جبهه تشکیل می‌دهند که یکی از آنها هم خود ما هستیم؛ جبهه پیروان خط امام و رهبری. در خانه احزاب که تحت‌نظر وزارت کشور است، از احزاب می‌خواهند که خوداظهاری کنند و بگویند گرایش‌شان چیست. یک عده از این احزاب می‌گویند ما اصلاح‌طلب هستیم، عده‌ای می‌گویند اصولگرا هستیم و دیگران می‌گویند مستقلند، پس سه گروه هستند.

*جامعه اسلامی مهندسین لیست مستقل ندارد، حتی جبهه پیروان خط امام و رهبری که متشکل از 12-10 حزب است هم باز لیست مستقل ندارد. ما سعی می‌کنیم در جریان اصولگرایی همه را به وحدت برسانیم و از آن طرف اگر اسم بنده هم در لیست برود، علاقه دارم که رقیبی قدرتمند داشته باشم. بعضی از دوستانم هستند که می‌گویند مشارکت در حدی باشد که ما رای بیاوریم. من می‌گویم مشارکت باید در حد اعلی باشد ولو اینکه من رای نیاورم.